TREKKEN AAN DE LEIBAND
- Stefanie Bouckenooghe
- 23 sep.
- 2 minuten om te lezen

Bij 8/10 gesprekken die ik heb met hondeneigenaren passeert het topic aan de leiband wandelen en dan specifiek “dat getrek”.
Wandelen is fantastisch voor je viervoeter en voor jezelf; echter als je het gevoel hebt een gevecht te voeren dan neemt dat wel wat van de wandelvreugde weg.
Voor mij is het niet meer dan normaal dat Billie de eerste meters aan de leiband trekt. Het stoort me ook niet. Ze is enthousiast: nieuwe geuren, beweging, “YES! WALKIES!”.
Net zoals je kind niet beheerst naar dat grote springkasteel zal wandelen, maar zal spurten.
Na de initiële rush is het natuurlijk wel zo aangenaam dat de rest van de wandeling rustig verloopt.
Er is volgens mij niet één “juiste” manier om dat trekken aan de leiband om te buigen.
Het hangt af van de leeftijd van je hond, het ras & karakter maar zeker ook de grootte van je hond en hoe lang hij al gewoon is van jou letterlijk mee op sleeptouw te nemen.
Waar bij de ene hond de “Stop & Sta Stil”-methode quasi meteen soelaas biedt, zal je bij de andere hond telkens weer van richting moeten veranderen. Verder kan je natuurlijk altijd aan de slag met clickertraining of targettraining.
Trekgedrag is vaak erger in drukke of prikkelrijke omgevingen. Start dus altijd op rustige wandelroutes (of zelfs in je tuin!) en bouw langzaam op.
Ook belangrijk hierbij is om te evalueren of je wel het juiste harnas gebruikt.
Ik ben ervan overtuigd dat je, mits je geduld hebt en positief de uitdaging aangaat, je met de juiste stappen heel wat vooruitgang kan maken.
Wil jij ook ontspannen wandelingen maken met je hond?
Boek je sessie op www.billiesparadise.be
Tot snel!
Stefanie & Billie
